Model: T-25 Władimiriec

Lata produkcji: 1966–1995

Model: T-25A / Traktory nr 10. / Hachette (Rosja)

Pierwotnie ciągnik T25 w latach 1966–1972 był produkowany przez Charkowskij Traktornyj Zawod w Charkowie, następnie w roku 1972 przeniesiono produkcję do zakładu Władimirskij Motoro-Traktornyj Zawod we Włodzimierzu, skąd wzięła się nazwa „Władimirec” (Владимирец).

Konstrukcję ciągnika oparto na wcześniejszym modelu DT-20. Silnik D-21 chłodzony powietrzem, dwucylindrowy, z bezpośrednim wtryskiem paliwa, częściowo zunifikowany ze silnikiem D-144 ciągnika T-40, charakteryzuje się niskim zużyciem paliwa i łatwą obsługą.

W 1973 roku przeszedł gruntowną modernizację i nadano nazwę T-25A. Do 1978 roku produkowano także wariant T25A1 — z daszkiem brezentowym

W latach 1977–1979 przeszedł kolejną modernizację, m.in. zmieniono skrzynię biegów zamieniając dwie dźwignie zmiany biegów na jedną dźwignię. Wprowadzono trzy warianty wyposażenia oznaczone jako:

- T25A — z kabiną

- T25A2 — z daszkiem brezentowym

- T25A3 — z niepełną kabiną

Lata 1980—1990 to okres wprowadzania przez fabrykę wielokrotnych zmian konstrukcyjnych w podzespołach ciągnika.

     Ciągnik importowano do Polski drogą kolejową, cena zakupu i dostępność przedstawiała się bardziej korzystniej od rodzimego Ursusa C-330. Wersja eksportowa była wyposażona w inny układ filtrów paliwa oraz reflektory. Pewna ilość ciągników powstawała w Polsce w prywatnych zakładach z importowanych podzespołów.

Historia po roku 1990 jest mało znana i opisana. Zaprojektowano ciągnik T-30 z przednim napędem. Po 1990 roku wprowadzono świece żarowe w głowicy (wcześniej podgrzewacz w kolektorze ssącym), zmieniono głowice i tłoki (inny kształt komory spalania), zmieniono pompę wtryskową i sposób jej montażu. W późniejszym okresie zastosowano silnik D-120 z pełnoprzepływowym puszkowym filtrem oleju. W układzie napędowym zastosowano hamulce tarczowe.

W Polsce znany pod marką Leda. Główne różnice polegały na zmianach kosmetycznych deski rozdzielczej i nadwozia oraz zastosowania kabiny polskiej produkcji.

Od 1994 roku produkowany ponownie w Charkowie pod nazwą HTZ-2511 (ХТЗ-2511) oraz w wariancie z mocniejszym silnikiem Deutz HTZ-3510. Główne różnice to bardziej kompaktowy kształt maski, zbiornik paliwa pomiędzy silnikiem a kabiną, zmieniony kształt kabiny, silnik D-120, hydrostatyczny układ kierowniczy.

Do 2002 roku produkowano we Włodzimierzu pod nazwą VTZ (ВТЗ), następnie pod nazwą Agromasz, jako następca modelu T-30. Pewna ilość ciągników została sprzedana w Polsce pod marką Pronar Żubroń.