Model: Sd.Kfz.251

Model: Sd.Kfz.251

Lata produkcji: 1939-1945

Silnik: Maybach HL 42 TURKM: R6; 4171 ccm; 100 KM

Sd.Kfz. 251/1 Ausf. C Wurfrahmen 40 z 24. Dyw. Panc. - Kursk 1942.

Seria: Véhicules militaires de la Seconde Guerre mondiale nr. 1. (Kolekcja Wozów Bojowych) /  Eaglemoss.

Ten sam model po zdjęciu wyrzutni. Posłuży do wykonania konwerski na "Wilka" - wóz zdobyty przez powstańców warszawskich.

Mittlerer Schützenpanzerwagen Sd.Kfz.251  – podstawowy półgąsienicowy transporter opancerzony armii niemieckiej w czasie II wojny światowej, na bazie którego budowano też liczne inne pojazdy bojowe. Budowany był w czterech modelach produkcyjnych, od A do D, oraz 23 podstawowych i wielu polowych wersjach, z których standardową i najliczniejszą stanowił transporter opancerzony Sd.Kfz.251/1.

Sd.Kfz.251 był oparty na podwoziu Sd.Kfz.11. Jednakże próba adaptacji podwozia do opancerzonego transportera piechoty wymusiła kilka zmian. Kierownicę przechylono względem kierowcy o 45 stopni, powiększono i przeniesiono chłodnicę, dodano nowy zbiornik paliwa, przekonstruowano i zmieniono położenie układu wydechowego. Nowe podwozie nazwano Hkl 6p. Opancerzony kadłub zamontowano na tym właśnie podwoziu. Produkowany był on ze spawanych płyt pancernych i składał się z dwóch dużych części łączonych śrubami. Część przednia kończyła się za stanowiskiem kierowcy. Chroniła ona kierowcę, dowódcę i silnik. Otwarty z góry przedział bojowy miał pomieścić 10 żołnierzy. Wewnętrzny kołnierz na styku obu sekcji ułatwiał ich śrubowanie. Tylne, duże, otwierane na zewnątrz drzwi umożliwiały dostęp do wnętrza.

Po II wojnie światowej pojazd był produkowany w dalszym ciągu w zakładach Škoda jako transporter opancerzony OT-810 i pozostawał na wyposażeniu armii czechosłowackiej do lat 80. Pojazdy te wyposażano w silniki dieslowskie firmy Tatra.
28/32 cm schwerer Wurfrahmen 40 – niemiecka wieloprowadnicowa wyrzutnia rakietowa z okresu II wojny światowej, przeznaczona do montażu na pojazdach półgąsienicowych Sd.Kfz.251. Broń składała się z sześciu wyrzutni skrzyniowych, mocowanych na obu burtach pojazdu. Amunicję stanowiły pociski burzące kalibru 280 mm lub zapalające kalibru 320 mm.