Model: FSO Polonez Caro Prototyp

Wydanie: Legendy FSO nr 26. / DeAgostini

W połowie lat 80. rozpoczęto prace nad nową wersją Poloneza, przygotowano kilka szkiców i projektów, autorem jednego z nich był Cezary Nawrot. Kierownikiem projektu był Jan Politowski, ostateczną wersję nadwozia zaprojektowali Antoni Kasznicki i Mirosław Kowalczuk. 31 lipca 1991 roku rozpoczęto produkcję seryjną modelu Caro. Nazwę zaproponował Jarosław Dubaniewicz. Wprowadzono w niej prawie 270 zmian konstrukcyjnych i stylistycznych, znacząco zmodernizowano nadwozie – m.in. zastosowano nowe przednie reflektory i inaczej wyprofilowane zderzaki, w układzie wydechowym zastosowano tłumik środkowy. We wnętrzu zmieniono m.in. kierownicę oraz dodano regulację wysokości mocowania pasów przednich. Powiększono także znacznie listę wyposażenia dodatkowego, w jego skład wchodziły m.in.: obręcze kół ze stopów metali lekkich, szyberdach, autoalarm, sportowe fotele Inter Groclin, elektrycznie sterowane szyby przednie, centralny zamek, radioodbiornik, głośniki, lakier metalizowany. Nabywca miał do wyboru różne wersje silnikowe, tylne mosty o różnych przełożeniach oraz wyposażenie dodatkowe. Polonez Caro spełniał europejskie normy bezpieczeństwa ECE. Od roku 1991 gwałtownie zaczął wzrastać poziom produkcji Poloneza.