Model: Lamborghini Miura
Lata produkcji: 1966 - 1973

Model: Lamborghini Miura P400 (1966 r.)
Wydanie: delPrado

Lamborghini Miura to samochód sportowy produkowany przez włoskiego producenta samochodów Lamborghini w latach 1966-1973. Samochód był pierwszym supersamochodem z dwumiejscowym układem umieszczonym z tyłu , umieszczonym centralnie , chociaż po raz pierwszy koncepcja ta pojawiła się w seryjnym samochodzie drogowym Matra Djet René Bonneta, wprowadzony w 1964. Układ ten stał się od tego czasu standardem dla sportów wyczynowych i supersamochodów.  W momencie premiery był to najszybszy seryjny samochód drogowy.

Miura została pierwotnie wymyślona przez zespół inżynierów Lamborghini, który zaprojektował samochód w wolnym czasie wbrew życzeniom założyciela firmy Ferruccio Lamborghini , który wolał potężne, ale stateczne samochody typu grand touring od maszyn wyścigowych produkowanych przez lokalnego rywala Ferrari .

Ruchome podwozie Miury zostało zaprezentowane na Salonie Samochodowym w Turynie w 1965 roku, a prototyp P400 zadebiutował na Salonie Samochodowym w Genewie w 1966 roku . Samochód otrzymał znakomite recenzje zarówno od widzów, jak i od prasy motoryzacyjnej, z których każdy był pod wrażeniem eleganckiej stylistyki Marcello Gandiniego i rewolucyjnej konstrukcji środkowego silnika samochodu.

Flagowy Lamborghini Miura otrzymywał okresowe aktualizacje i pozostawał w produkcji do 1973 roku. Rok później Countach wszedł do składu firmy, pośród burzliwych czasów finansowych dla firmy.

Najwcześniejszy model Miury był znany jako P400 (od Posteriore 4 litri ). Był on napędzany wersją 3,9-litrowego silnika Lamborghini V12 stosowanego wówczas w 400GT . Silnik był montowany poprzecznie i wytwarzał 350 KM (257 kW; 345 KM). W latach 1966-1969 wyprodukowano dokładnie 275 egzemplarzy P400 – sukces Lamborghini pomimo jego ówczesnej ceny 20 000 USD (równowartość 159 528 USD w 2020 roku).

Wzorując się na Morris Mini , Lamborghini uformowało silnik i skrzynię biegów w jednym odlewie. Jego wspólne smarowanie trwało do ostatnich 96 SV, kiedy obudowa została podzielona, aby umożliwić stosowanie odpowiednich olejów dla każdego elementu.

Niepotwierdzone twierdzenie utrzymuje, że pierwsze 125 Miury zostały zbudowane ze stali o grubości 0,9 mm i dlatego są lżejsze niż późniejsze samochody. Wszystkie samochody miały stalowe ramy i drzwi, z aluminiowymi przednimi i tylnymi częściami karoserii. Opuszczając fabrykę były oryginalnie wyposażone w opony Pirelli Cinturato 205VR15 (CN72).